Patronem Kościoła jest św. Wawrzyniec

Diakon i wielki męczennik rzymski, zm. w 258 r.

Według Akt Męczeństwa miał pochodzić z Hiszpanii. Należał do duchowieństwa rzymskiego i był zaufanym papieża św. Sykstusa II. Tenże papież wyniósł go do godności diakona i powierzył mu administrację dóbr kościelnych i pieczę nad ubogimi miasta Rzymu.

Kiedy za panowania cesarza Waleriana(253–260) wybuchło nowe prześladowanie Kościoła najpierw pojmano papieża, dla św. Wawrzyńca była zgotowana osobna kaźń.

Dekret głosi, że przezorny diakon rozdał wszystkie pieniądze ubogim. Kiedy zaś sędzia nakazał mu pokazać skarby Kościoła, św. Wawrzyniec zebrał tychże ubogich i wskazując na nich powiedział, -Oto są skarby kościoła. Rozwścieczony sędzia nakazał św. Wawrzyńca siec knutami, a potem rozłożył go na kracie i tak wolno palił go ogniem, aż powie, gdzie są skarby o które zamierzali się wzbogacić urzędnicy carscy.

Św. Leon I Wielki, papież, taki daje do tych słów komentarz:
„Jak silny musiał być ogień miłości ku Chrystusowi w tym świętym skoro gasił żar ognia naturalnego”.
Św. Wawrzyniec należał do najbardziej popularnych świętych. Odbierał cześć jako patron: ubogich, piekarzy, kucharzy, a nawet bibliotekarzy.